Abdülhak Şinasi Hisar Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Hayatı

Abdülhak Şinasi Hisar, 1888 yılında İstanbul’da doğdu. Münevver ve Hazine-i Fünun gazetelerini çıkarmış olan Mahmud Celaleddin Bey’in oğludur. Çocukluğu Boğaziçi, Büyükada ve Çamlıca gibi İstanbul’un en güzel yerlerinde geçti. Küçük yaşta bir Fransız mürebbiyeden Fransızca, Tevfik Fikret’ten de Türkçe dersleri aldı. Mekteb-i Sultani (Galatasaray Lisesi)den mezun olduktan sonra Paris’te Siyasal Bilgiler Okulu’nda okudu. Aldığı Batılı eğitimin bir sonucu olarak ilk önceleri geçmişe karşı olumsuz bir tavrı benimsedi. Jön Türklerin faaliyetlerine katıldı. Paris’te bulunan Fransız yazar ve şairlerle tanıştı. Paris’te Prens Sabahattin, Dr. Nihat Reşat Belger, Ahmet Rıza Bey ve Yahya Kemal Beyatlı ile sık sık görüştü. İkinci Meşrutiyetin ilanından sonra İstanbul’a döndü (1908). Bir Fransız şirketinde memur olarak çalıştı. 1931’den sonra ise Ankara’ya yerleşerek Dışişleri Bakanlığı’nda görev yaptı. Barış konferansı için Amerika’ya gitti. Dönüşte İstanbul’a yerleşti. Hayatı boyunca hiç evlenmedi. 3 Mayıs 1963’te İstanbul’da hayatını kaybetti.

Abdülhak Şinasi Hisar’ın Edebi Kişiliği

Abdülhak Şinasi Hisar, edebiyata Milli Edebiyat döneminde başlamış, fakat şöhretini sağlayan eserlerini 1940’tan sonra vermiştir.
İlk yazılarını, Dergâh, Yarın gibi edebi dergilerde yayımlamaya başladı, şiirler de yayınlamakla beraber tenkit yazıları ve edebi nesirleri ile tanınmıştır.
Sanatlı, şiirsel bir üslupla yazdığı tüm eserlerinde ana tema “geçmiş”tir.
Romanlarında Rumelihisarı, Büyükada, Çamlıca üçgeninde varlıklı, gününü gün eden, sorunsuz insanların yaşamlarını yansıttı. Bu çevrelerin dışındaki yaşamı basit ve aşağı buldu.
Dil ve anlatımda kendine özgü bir yol çizmiş, Osmanlıcanın konuşulan sözcükleriyle ve geçmiş zaman kipiyle yazmıştır. Yer yer uzun tümceler kullanmış; şiirsel bir söyleyişe özenen, etkileyici bir anlatım biçimine yönelmiştir.
Güçlü karakterleriyle dikkat çeken romanları arasında en başarılısı “Fahim Bey ve Biz”dir. Romanın kahramanı Fahim Bey bazı yönleriyle Cervantes’in Don Kişot’una ve Goncarov’un Oblomov’una benzer. Abdülhak Şinasi Hisar, bu eserle 1942 Cumhuriyet Halk Partisi yarışmasında üçüncülük ödülü aldı.