Sevgi Soysal Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Hayatı

Sevgi Soysal, 30 Eylül 1936 tarihinde İstanbul’da doğdu. 1952’de Ankara Kız Lisesi’ni bitirdi. Bir süre Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde Arkeoloji okudu. 1956 yılında şair ve çevirmen Özdemir Nutku ile evlendi, birlikte Almanya’ya gitti. Almanya’da arkeoloji ve tiyatro dersleri aldı. 1958’de yurda döndü ve bir süre Ankara Radyosu’nda çalıştı. İlk öykü kitabı Tutkulu Perçem, 1962 yılında yayımlandı. 12 Mart dönemi, Sevgi Soysal’ın hayatı ve yazarlığı üzerinde derin izler bırakan bir dönem oldu. Komünizm propagandası yaptığı gerekçesiyle bir süre tutuklu kaldı. 22 Kasım 1976’da İstanbul’da hayatını kaybetti.

Sevgi Soysal’ın Edebi Kişiliği

Kadın sorunlarını gündeme getirdiği romanlarıyla Türk romancılığına yeni bir soluk kazandırmıştır.
Alışılmışın dışına çıkarak geriye dönüşler, anımsamalar, iç çatışmalarla kurulu bir anlatım tekniğiyle yazmıştır.
Konularını kendi yaşamından, tanık olduğu olaylardan alan eleştirel, gerçekçi, toplumcu romanlar yazmıştır.
Eserlerini 12 Mart romanlarının karakteristik özelliği olan “devrimci gençler ile karşısındaki egemen güçler arasındaki dış çatışma” ve “kendi aralarında kimliklerini ve eylemlerini sorguladıkları iç çatışma” üzerine yoğunlaştırmıştır.
İlk romanı “Yürümek”le azınlıklar sorununu peşin yargıların dışına çıkarak insancıl bir yaklaşımla İncelemiştir. Evlilik konusunu da işleyen eser müstehcenlik gerekçesiyle toplatılmış ve Sevgi Soysal kısa bir süre tutuklu kalmıştır.
Gözleme dayalı İnsan portrelerinden toplumsal bir kesit sunduğu “Yenişehir’de Bir Öğle Vakti” romanıyla Orhan Kemal Roman Ödülü’nü almıştır.
“Şafak”ta Adana’da sürgünde bulunan bir kadının başından geçen olaylar etrafında 12 Mart dönemini eleştirmiştir. Olayları çatışan taraflardan sol görüşlü olanlardan birinin dikkatiyle ele alır. Olaylar bir örgüt evinin baskına uğraması, evdekilerin tutuklanmasıyla başlar ve şafak vakti serbest bırakılmalarıyla sona erer.
Ölümünden sonra yayımlanan son romanı “Hoş Geldin Ölüm” çaresiz hastalığına (kanser) karşı verdiği yaşam mücadelesini anı tadında anlatmıştır.
“Barış Adlı Çocuk” hikâye kitabında yakalandığı kanser hastalığının izlerini ve 12 Mart sonrası değişimleri konu edinir.
Öykü olarak nitelediği “Tante Rosa” adlı eseri anlatım tekniği ve yapısı yönüyle daha çok roman özelliği taşımaktadır. 70’li yıllarda sosyalist söylemlere ve zenginlik-yoksulluk üzerine kurgulanan romanda, teyzesi Rosei’in kişiliğinden yola çıkarak Tante Rosa adlı bir kadının mutsuz evliliğinden kapıcılığa kadar sürüklenen acılı yaşamı, dramatize edilir. Arka planda ikiyüzlülük, bencillik, ahlaksızlık gibi toplumsal değerlerin sorgulaması yapılır.