Tahsin Nahit Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Hayatı

Tahsin Nahit, 1887 yılında İstanbul’da doğdu. Gülhane Askeri Rüşdiyesi öğretmenlerinden Yarbay Asaf Bey’in oğludur. Anne tarafından da köklü bir aileden gelen sanatçı, Galatasaray Lisesi’nde öğrenim görmüş ancak burayı tamamlayamamıştır. Daha sonra hukuk tahsili görmüş ve Galatasaray Spor Kulübü’nün kurucuları arasında yer almıştır. Şefika Hanım ile evlenmiş, bu evliliğinden Mîna (Urgan) adlı bir kızı dünyaya gelmiştir. 1913 yılında Fransa’ya gitmiş, bu sayede Batı tiyatrosunu yakından gözlemleme fırsatı bulmuştur. Bir dönem siyasetle ilgilenen sanatçı, İttihat ve Terakki Fırkası’na dahil olmuş ancak siyasi yaşamı çok uzun sürdürememiştir. Partinin politikaları ile şahsi düşünceleri uyuşamayınca partiden ayrılarak kendini edebiyata adayan sanatçı, 12 Mayıs 1919 günü, henüz 32 yaşındayken akciğer iltihaplanması sonucunda, İstanbul Büyükada’da hayatını kaybetmiştir.

Tahsin Nahit’in Edebi Kişiliği

İlk şiirleri Selanik’te yayımlanan “Çocuk Bahçesi” dergisinde çıkmıştır. Bunlardan ilki, 1905’te çıkan “Fener” şiiridir.
Eleştirmenlerin çoğu, genç yaşta ölmeseydi “Tahsin Nahit”in tiyatro ve şiir alanında başarılı eserler vereceği düşüncesindedir.
Şiirlerinde Büyükada’ya çok yer vermesi nedeniyle “ada şairi” olarak da ünlenmiştir.
Sanatçının tek şiir kitabı “Ruh-ı Bikayd” adını taşımaktadır. Bu kitaptaki şiirleri Fecriati şiirinin özelliklerini taşır. Pek çoğu kadın ve aşk üzerine olan bu şiirlerde şair, hissîlikten öte geçememiştir.
Bunun dışında birkaç şiirinde yaşamdan kesitleri, çocuk masumiyetini işlenmiştir.
Sanatçının şiirlerinde Ahmet Haşim, Rıza Tevfik ve Yahya Kemal gibi isimlerin etkisi açıkça görülmektedir.
Aruzla yazdığı şiirlerinde serbest müstezadı denemiştir.
Şiirlerinde, Servetifünûn sanatçılarının başlattığı şiir içinde temaya paralel olarak vezin değiştirme gibi teknik oyunlara da yer vermiştir.
Birinci Dünya Savaşı yıllarında az sayıda şiir yazmış ve tiyatroya yönelmiştir. Tiyatro eserlerinde telif ve uyarlama çalışmalar yapmış, özellikle “Jön Türk” ve “Hicranlar” gibi eserleriyle tanınmıştır. Eserlerinde dönemin toplumsal sorunlarına değinmiş ve sade bir dil kullanmıştır.
Ayrıca edebiyat üzerine on sekiz yazı yazmış, dönemin edebi meselelerine dair değerlendirmelerde bulunmuştur. Tahsin Nahit, kısa ömrüne rağmen şiir, tiyatro ve eleştiri alanlarında önemli katkılar sunmuştur.